Kwajongens op 433 MHz

Ik weet nog goed dat wij thuis onze eerste grote moderne kleuren-tv kregen. Mét afstandsbediening. Voorheen liepen wij constant heen en weer tussen tv en zitplaats. Enkele weken later werd er ook een grote doos met kleuren-tv bij de buren aan de overkant bezorgd. Het was een tv van hetzelfde merk als de onze. Iedere Nederlander kocht zijn electronica destijds bij de grootste lampenfabrikant in het zuiden des lands. De buren hadden een goede week, want ze hadden ook al een nieuwe elektrische deurbel gekocht.

De nieuwsgierigheid won

Nog steeds naar buiten kijkend kreeg ik echt kwajongens-idee. Daarvoor moesten wel mijn ouders wel de deur uit zijn. En gelukkig maar, een paar dagen later moesten zij naar een verjaardagsvisite. Ik had mijn vriendjes al enigszins op de hoogte gebracht van mijn plannetje en we ontmoetten elkaar in de brandgang, zoals altijd. Mijn vriendjes waren razend nieuwsgierig naar wat ik van plan was en dus liet ik ze vol trots onze nieuwe afstandsbediening zien, die ik van huis had meegenomen. Wat moet je daar nu mee? We weten wel dat jullie een grote nieuwe tv hebben aangeschaft.

Tv en deurbel op dezelfde frequentie

Het begon al te schemeren en ik zei dat we op pad moesten. Naar de bossages, vlak voor de deur van onze overburen. De vriendjes explodeerden van nieuwsgierigheid uit elkaar. Eénmaal onze plekken aangenomen in de bosjes, bespiedden we het huis van de buren. Gelukkig, ze hadden de gordijnen open. En de nieuwe tv stond aan. Ik richtte mijn afstandsbediening op de tv en klikte. En ja hoor, hij versprong van zender. De buren keken elkaar aan en schudden allebei hun hoofd. Buurman zette de tv weer op de goede zender. En uiteraard klikte ik wederom om de zenders te laten verspringen. Buurman werd nu al ongeduldig en gaf de tv zelfs een klap op de zijkant. Waarop ik mijn kans schoon zag en weer op de afstandsbediening drukte. Je zag ze denken; dat hebben wij weer. Net nieuw en nu alweer kapot. Mijn vriendjes en ik hebben het nog een halfuurtje volgehouden tot we zó hard moesten lachen dat we wel opgemerkt zouden worden. Later hoorde ik van mijn ouders dat ook de elektrische deurbel van de buren steeds op onze afstandsbediening reageerde. Dubbele pret, achteraf. En dat allemaal omdat afstandsbedieningen in die tijd allemaal op dezelfde frequentie werkten.